Παιχνίδι του μήνα: Φεβρουάριος 2013

Παιχνίδι του μήνα: Φεβρουάριος 2013



Στη σκιά των τριών «γιγάντων»!

Ο χειμώνας του 2013 μας…τελείωσε με το πέρασμα ενός «καυτού» Φεβρουάριου. Το μήνα αυτό κυκλοφόρησαν άφθονοι τίτλοι πρώτης γραμμής για όλα τα γούστα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η ψηφοφορία στο σχετικό topic του forum του GameWorld ανέδειξε τρεις πρωταγωνιστές, αλλά μόνο ένα μεγάλο νικητή. Θυμίζουμε πως στο ίδιο κλίμα αναμένεται να κινηθεί και o Μάρτιος οπότε προετοιμαστείτε να βάλετε το χέρι βαθιά στις τσέπες σας!

Οι τρείς μεγάλοι υποψήφιοι για το παιχνίδι του μήνα ήταν το πρώτο μεγάλο First-Person Shooter του 2013 (Crysis 3), το τρίτο μέρος μιας ακόμα ποιοτικής σειράς (Dead Space 3) και το διαφοροποιημένο από τους προκατόχους του Metal Gear Rising: Revengeance. Τη τελευταία στιγμή νικητής αναδείχθηκε το τρίτο video game, αποδεικνύοντας πως κουβαλάει ένα «βαρύ» όνομα.


Το Action που «τόλμησε» να διαφοροποιηθεί από το παραδοσιακό και αναγνωρίσιμο Stealth Action-Adventure ύφος των προκατόχων του είναι τελικά και το παιχνίδι του μήνα για τον Φεβρουάριο. Το Metal Gear Rising: Revengeance μπορεί να περιλαμβάνει τις «μαγικές» λέξεις Metal Gear στον τίτλο του, ωστόσο πρόκειται για ένα καθαρό Action/Hack 'n' Slash που δεν έχει μεγάλη σχέση με τις περιπέτειες του Solid Snake που όλοι γνωρίζουμε.


Όπως και να έχει, το Metal Gear Rising: Revengeance χαρακτηρίζεται από ξέφρενη δράση, πολύ ξύλο και μεγάλες δόσεις…πώρωσης σε έντονο «ιαπωνικό» ύφος, στα χνάρια παιχνιδιών όπως τα Devil May Cry ή Ninja Gaiden. Ο Hideo Kojima είχε ένα διαφορετικό όραμα αυτή τη φορά, το οποίο -παρά τις διάφορες αντιδράσεις- ανέθεσε στην έμπειρη Platinum Games χαρίζοντάς μας τελικά ένα διαφορετικό αλλά και πάλι εθιστικό video game.



To Omerta – City of Gangsters μοιάζει αρχικά ως ένα αρκετά υποσχόμενο Simulation game με στοιχεία Turn-Based Strategy, κάτι σαν το XCOM στην εποχή του Mafia. Η μουσική είναι βγαλμένη από τις δεκαετίες του ΄20 και του ΄30 στην Αμερική, τα γραφικά είναι συμπαθητικά και το όλο στήσιμο φαίνεται αξιοπρεπές, ειδικά εφόσον μιλάμε για indie game.



Όμως γρήγορα γίνεται αντιληπτό πως κάτι (ή μάλλον…πολλά) δεν πάνε καλά με το τίτλο της Haemimont Games. Τo gameplay γρήγορα καταντά βαρετό και επαναλαμβανόμενο και η δράση εξελίσσεται με βασανιστικά αργούς ρυθμούς. Όσο προχωράτε στο παιχνίδι τόσο γίνεται όλο και πιο φανερό πως υπάρχουν πολλά προβλήματα στον σχεδιασμό και γενικώς ένα gameplay που σε καμία περίπτωση δεν εκπληρώνει τις υποσχέσεις που αφήνει η «ιντριγκαδόρικη» θεματολογία του. Ας μην αναφέρουμε και την «τσιμπημένη» τιμή για αυτά που προσφέρει.